Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Een jaar werken voor de vrijheid van alle dieren.

2023 is het jaar waarop wij, dierenrechtenorganisatie Bite Back vzw, 20 jaar bestaan. 20 jaar komen we op voor de rechten en de vrijheid van de dieren en we zullen dat blijven doen. Door de jaren heen is er heel wat veranderd – een overzicht houden we jullie tegoed – maar ons gevecht voor de dieren blijft bestaan.

Jaaroverzicht 2023

We blikken graag terug op het voorbije jaar, ook al is het nog niet voorbij. 2023 was een jaar met veel hoogtes en laagtes, maar vooral met veel inzet voor de dieren. We kwamen een veertigtal keer in actie of waren aanwezig op events. We kregen er een 50-tal activisten en evenzoveel leden bij. We verschenen 81 keer in de regionale en nationale media. Dat alles tezamen betekent meer aanwezigheid en dat zorgt voor meer aandacht voor de dieren!

We werkten samen met politici om actuele vragen over de toekomst van het dolfinarium in de commissie dierenwelzijn gesteld te krijgen. We voerden (inter)nationaal actie tegen dolfinaria en Aspro Parks, bleven protesteren tegen het Brugse Boudewijn Seapark, viseerden samenwerkingspartners van het dolfinarium en lanceerden het tragische nieuws dat dolfijn Ori stierf in het Seapark.

We onderzochten inspectieverslagen van slachthuizen in Oevel en Olen en voerden hier actie. We protesteerden tegen de komst van de grootste zalmkwekerij van Europa in Oostende. We kwamen op voor de eendagskuikens en brachten honderden mensen samen in Brussel voor de Mars Stop de Dierindustrie. Daarnaast lanceerden we een petitie die een einde wil brengen aan de subsidiëring van de vee-industrie en de promotie van vlees en zuivel.

Verder toonden we onze solidariteit met andere bewegingen en activisten. We leerden bij op de International Animal Rights Conference in Luxemburg. En we waren aanwezig op tal van vegan events.

1 /  Stop De Dierindustrie!

 

Met onze campagne Stop de Dierindustrie zetten we op verschillende fronten in om de vreselijke realiteit van de veehouderij duidelijk te maken. We tonen wat de negatieve impact van de vlees- en zuivelindustrie is en trachten verandering voor de dieren te bewerkstelligen. Hiervoor informeren we o.a. het publiek en zetten druk op bedrijven en politici.

Begin dit jaar namen we meer dan 60 inspectieverslagen over slachthuis Sus Campiniae in Oevel door. Hieruit bleek dat heel wat varkens die in het slachthuis toekomen vol met letsels, abcessen en etterende wonden zitten. Liesbreuken en necroseplekken zijn ook geen uitzondering. Sommige dieren konden nauwelijks nog wandelen. Bite Back voert al actie tegen dit slachthuis sinds 2015, voor het gebouwd werd. We kwamen samen met tientallen actievoerders om dit aan te klagen, maar ook om de 40.000 varkens die hier elke week gedood worden, te herdenken. Ons protest gingen niet ongemerkt voorbij, heel wat media pikten de actie op. De komst van de grootste zalmkwekerij naar Europa leverde heel wat protest op. Samen met heel wat andere organisaties dienden we bezwaar in tegen de plannen van de kwekerij en organiseerden in maart een protest in Oostende. Onze eis was duidelijk: de gigantische zalmkwekerij, die jaarlijks 2,5 miljoen zalmen zou houden en slachten, mag er niet komen. Een eis die gehoord werd door de nationale media.

Samen met enkele gemotiveerde activisten deden we tevens onderzoek naar de leef- en slachtomstandigheden van kweekzalm en naar het hoe en wat van de intensieve aquacultuur.In Vlaanderen worden elk jaar 24 miljoen ééndagshaantjes vergast, dat zijn 65.000 kuikens per dag. Een voorstel van resolutie voor een verbod op het doden van eendagskuikens werd besproken en afgekeurd in de Commissie Dierenwelzijn. Het ontbrak de meerderheidspartijen aan politieke moed om mee te gaan in het voorstel. Rond Pasen voerden we dan ook actie in Hasselt, om het voorstel van resolutie bij te treden én om voorbijgangers te informeren over de gruwelijke realiteit van deze kuikens maar ook van legkippen. We konden ons verhaal vertellen op de radio, aan kranten en online media. In april lanceerden activisten van Ongehoord vreselijke beelden van mishandelde kalfjes. Kalfjes in verzamelcentra van Vanlommel en de Kempense Exportstal werden geslagen met stokken, geduwd met elektrische prikkers, geschopt en doorgesleurd aan hun staart of oren. Met meer dan 60 activisten voerden we om deze reden actie aan het Olense slachthuis van Vanlommel. We stelden de mishandeling van de dieren en het trieste lot dat hun leven is aan de kaak. Maar we stelden ook de inspecties dierenwelzijn in stallen en slachthuizen in vraag. Ons protest werd gehoord. We vroegen bovendien aan zowel Carrefour als Delhaize om het vlees van de betreffende stallen en slachthuis uit de rekken te halen. Heel wat media pikte dit op. We organiseerden straatacties waarbij we met grote actieborden de dieren centraal stellen. Op de borden zien we foto’s van dieren in de industrie, hun dagelijkse realiteit. Trieste beelden zonder vreselijk gruwelijk te zijn. De beelden (vaak van We Animals) worden versterkt door boodschappen als ‘Someone not something’, ‘Weet wie je eet’ en ‘Kies veganisme’. Op onze straatacties zamelen we ook handtekeningen in voor de petitie die we eind september lanceerden: Stop de subsidiëring van de dierindustrie! Vorige week stonden 25 moedige activisten paraat in weer en wind om de dieren een gezicht te geven en aandacht te vragen voor onze strijd. Dankzij hun baksels haalden we ook centjes op voor onze werking. 

Op 16 december komen we samen in Leuven voor een herdenking van de slachtoffers van de dierindustrie. Met deze wake willen we aandacht vragen voor de dieren die maar al te vaak vergeten worden

Honderden activisten komen samen voor de dieren.


Honderden activisten vroegen aandacht voor dierenrechten en marcheerden tegen de dierindustrie in Brussel. Met onze
Mars Stop de Dierindustrie stelden we de schrijnende misstanden in de vee-industrie aan de kaak.We richtten ons tot het beleid en eisten een einde aan de subsidiëring van de veeteelt, evenals een stop op de bouw van nieuwe stallen en slachthuizen. Tesamen uitten we ons ongenoegen over de omgang met dieren in onze samenleving. 

We maken ons zorgen over de gevolgen van de vee-industrie die voor ontelbaar veel slachtoffers zorgt. Elke dag worden er in België alleen al 880.000 dieren geslacht. De industrie heeft niet alleen een desastreuze impact op het leven van dieren, ook ons milieu lijdt onder de intensieve veeteelt. 

Ook in 2024 zullen we blijven opkomen voor de dieren. We gaan verder met onderzoek op verschillende gebieden. We blijven doorgaan met straatacties, uitzoeken waar stallen en slachthuizen gebouwd worden en op welke andere manieren dieren uitgebuit worden. Ook onze Mars zal dit jaar opnieuw doorgaan, zet de datum – 16 juni – alvast in je agenda.

2 /  Dolfijnen Vrij!

 

We bleven ook werk verzetten voor de dolfijnen. Na een druk 2022 met het lanceren van een rapport, het zorgen voor handtekeningen voor (en uiteindelijk afgeven van) de petitie, het succes van de open brief en tal van andere evenementen, moesten we dit jaar met een ander soort actie op de proppen komen. Naast de politieke piste, focusten we ons dit jaar dan ook meer op de financiële kant van de kwestie: hoe komt het Boudewijn Seapark aan inkomsten en hoe kunnen we die geldtoevoer verstoren, verkleinen, stoppen? Ons antwoord vonden we bij sponsors, scholen en moederbedrijf Aspro. We zetten dan ook (online) acties op tegen net genoemde spelers.

Verder was het een woelig jaar voor de Brugse dolfijnen. Bite Back ontdekte dat jonge dolfijn Ori gestorven is en het dolfinarium hier maandenlang bewust niet mee naar buiten kwam. Ook kwam minister van Dierenwelzijn Ben Weyts met zijn langverwachte Dierenwelzijnscodex, en draaide zijn beslissing rond dolfinaria niet uit zoals we verwacht èn gehoopt hadden.

We begonnen het jaar zoals jullie het gewoon zijn: we lieten onze stem horen aan het dolfinarium in Brugge, en volgden mee met de vergaderingen en beslissingen van Ben Weyts en de Commissie Dierenwelzijn. Dat bleven we het hele jaar door doen, en zal ook de komende tijd niet veranderen!

In mei kwamen we zowel fysiek als online in actie. Carrefour plaatste in haar nieuwe flyers kortingskaarten voor een dolfinariumbezoek aan Boudewijn Seapark. Hoewel we met onze protestacties voornamelijk de bezoekers van het dolfinarium viseren, zijn we ook kritisch voor deze kant van de zaak: hoe vaker dolfinaria in het dagelijkse leven – hier in de supermarkt – als gangbaar worden neergezet, hoe minder mensen graten zien in het dierenleed achter een dolfinarium. Carrefour moet dus haar verantwoordelijkheid nemen en stoppen met het ideologisch en financieel sponsoren van dierenleed. Wij schreven hen aan om onze klacht duidelijk te maken en moedigden activisten en sympathisanten aan hetzelfde te doen. Naar goede gewoonte organiseerden we diezelfde maand Empty The Tanks in Brugge, de internationale actie die vraagt om een structureel afbouwen en sluiten van dolfinaria over de hele wereld. Meer dan 50 activisten kwamen samen voor een actie op de Brugse Burg, waarna we samen marcheerden naar het Seapark. De media berichtten over onze actie.Bite Back ontdekte begin juni via een opvraging van gegevens over het dolfinarium bij de dienst Dierenwelzijn, dat het dolfinarium al sinds januari van dit jaar niet langer acht, maar zeven dolfijnen huist. Ori, een van de twee kalfjes die in 2015 geboren werden in kader van een kweekprogramma, stierf. Hij had een oor- en hersenontsteking, maar een conclusieve doodsoorzaak was er niet. We kwamen met dit nieuws naar buiten en heel wat mediakanalen sprongen op de kar: o.a. De Standaard, HLN, en Het Nieuwsblad stipten aan dat wij, en niet het Seapark, na maandenlange stilte het nieuws deelden. Ori is al de dertigste dolfijn die sterft in het Boudewijn Seapark.

In juli hielden we een herdenkingsactie voor Ori, een gevoelig, slim dier dat in gevangenschap geboren was en er – veel te vroeg – stierf. 

Deze actie kreeg echter een dubbel doel. Op 18 juli publiceerde minister Weyts de nieuwe codex Dierenwelzijn. Een document waar hij al maandenlang over sprak, maar dat lang op zich liet wachten. Daarin werden de resultaten van het onderzoek naar het Seapark gepubliceerd, alsook de finale beslissing rond een eventueel uitdoofbeleid. Een wettelijk verbod op dolfinaria kregen we, maar al onze inspanningen ten spijt, blijft het Boudewijn Seapark als grote uitzondering op wie wet wèl vergund, en dat ten minste tot 2037. Ze komen er vanaf met de bouw van een buitenbassin voor de zeven resterende dolfijnen. We vatten het tekortschietende beleid van Weyts hier samen.

Op de actie in juli brachten we dus zowel een ode aan Ori, als een collectief antwoord op Weyts’ beslissing. Wel 40 activisten namen plaats aan het dolfinarium om hun ongenoegen te uiten. Ze maakten zelf borden en pancartes met slogans à la ‘Ben Waits – We Suffer’.In samenwerking met Bite Back Nederland en enkele Spaanse dierenrechtenorganisaties, besloten we dit najaar Aspro Parks te viseren. Zij zijn het moederbedrijf achter het Seapark en vijf andere dolfinaria. Daar er jaar na jaar minder mensen het dolfinarium bezoeken – en de tickets alleen maar goedkoper worden – vermoeden we dat Aspro de kas van Boudewijn Seapark rijkelijk spijst. De pretpark-keten baat echter ook tientallen amusementsparken uit waar er gèèn dieren lijden. Wij vragen hen dan ook een dolfinariumvrij beleid te installeren en hun dolfinaria te heroriënteren of te sluiten. Om andere organisaties en activisten aan te sporen, zetten we een website op die alle info bundelt. Eind oktober organiseerden we een protest- en briefschrijfactie naar Aspro – de media pikten dit alvast op. De komende maanden bekijken we hoe we verder de krachten kunnen verenigen om Aspro Parks verantwoordelijk te houden voor het dierenleed in dolfinaria.

En meer!

 

In het kader van onze campagne Dieren Op Het Kruispunt, en in lijn met de waarden en normen van Bite Back als organisatie, sloten we waar we konden aan bij andere bewegingen. We wandelden mee in de klimaatmars en spreken ons expliciet uit tegen het onrecht dat momenteel gaande is in Palestina. En op straat komen helpt: de wet Van Quickenborne waartegen we protesteerden, werd ondertussen van tafel geveegd. 

Om zo veel mogelijk mensen te bereiken, kwamen we in 2023 duizend-en-één keer op straat met onze infostand. We kwamen onder meer op Vegan Summerfest, Plantbased Festival, Vegan A’fairs, Dierendag in Genk, Vegan Street Fest, de opendeurdagen van Forrest & Friends en de IARC in Luxemburg. 

Onze vrijwilligers bakten regelmatig de ziel uit hun lijf om centjes binnen te brengen voor onze werking. Ook voorzitter Jo en erevoorzitter Benjamin deden een effort voor Bite Back: ze liepen de dodentocht – uit! – en toonden zo tevens tot wat voor uitmuntende prestaties veganisten in staat zijn.

Last but not least, vierden we dit jaar onze verjaardag. Ons verjaardagsfeest op 22 juli was prachtig, en we zijn dankbaar voor iedereen die erbij was. We hopen dat december een mooi sluitstuk wordt voor dat verjaardagsjaar. Met De Warmste Maand voor Bite Back hopen we namelijk samen met jullie fondsen binnen te halen voor onze werking, opdat we nog eens twintig jaar verder kunnen – voor de dieren!

Met goeie moed op naar 2024!

 

In 2023 gaan we verder aan de slag voor de dieren. We blijven manieren zoeken om te snoeien in de inkomsten van het Seapark en om de dolfinariumkwestie op de agenda te houden. Natuurlijk blijven we ook aankaarten wat er gebeurt achter de schermen van de dierindustrie, en zoeken we creatieve manieren om te vechten tegen het dierenleed dat deze grote speler dagelijks aanricht. Verder broeden we op een nieuwe campagne die we binnenkort zullen lanceren.

Volg onze acties op de voet via onze sociale media en onze kalender.

Deze opsomming van geslaagde acties en successen is voor een groot deel te wijten aan de steun van onze vrijwilligers & leden. Bedankt aan iedereen die zich in 2023 inzette voor de dieren – ook in 2024 blijven we vechten om van de wereld een mooiere plek te maken voor alle dieren.