Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Afgelopen zaterdag voerden activisten van dierenrechtenorganisatie Bite Back actie in Hasselt tegen het doden van eendagshaantjes. 24 miljoen kuikens van nog geen dag oud worden jaarlijks vergast in Vlaanderen. Deze week werd een voorstel van resolutie besproken en afgekeurd in de Commissie Dierenwelzijn voor een verbod op het doden van eendagskuikens. 

24 miljoen ééndagskuikens jaarlijks gedood in Vlaanderen.

24 miljoen kuikens per jaar, of 65.000 kuikens per dag, worden vergast in Vlaanderen. In 2015 waren dat nog 15 miljoen haantjes per jaar, een gigantische stijging op nog geen 10 jaar tijd. In de Europese Unie worden elk jaar 330 miljoen kuikens vergast of levend versnipperd.

Waarom doden we zo massaal kuikens die nog geen dag oud zijn? De mannelijke kuikentjes in de eierindustrie hebben geen economisch nut. Ze kunnen niet gebruikt worden voor de productie van eieren noch voor hun vlees. Kippen in de eierindustrie zijn zo gefokt dat ze zoveel mogelijk eieren leggen, in tegenstelling tot hun zussen en broers in de vleesindustrie die zoveel mogelijk spiermassa moeten hebben.

Sara Surinx, coördinator van Bite Back vzw: “Dat we dieren laten geboren worden om hen meteen daarna te doden omdat ze geen economisch nut hebben, is het toonbeeld van de vreselijke dierenindustrie. We mogen niet vergeten dat elk dier pijn kan lijden en emoties kan ervaren. Dieren moeten geen ‘nut’ hebben, ze verdienen een goed leven met hun soortgenoten in een natuurlijke omgeving zonder gedood te worden.

De haantjes laten opgroeien brengt echter geen soelaas, hun lijdensweg zou hierdoor enkel verlengd worden. Het geslacht kan reeds in het ei bepaald worden, ook wel ‘in-ovo sexing’ genoemd. Hiervoor zijn verschillende methoden beschikbaar. 

Voor een verbod op het doden van eendagskuikens

In Duitsland en Italië is er reeds een verbod op het doden van eendagshaantjes. In Frankrijk en Oostenrijk mag het slechts in bepaalde omstandigheden. Waarom volgt Vlaanderen dan niet?  Op 10 maart dienden Meyrem Almaci en Mieke Schauvliege van Groen en Ludwig Vandenhove van Vooruit een voorstel in voor een verbod op het doden van eendagskuikens. Afgelopen woensdag, 29 maart, werd dit in de Commissie Dierenwelzijn besproken. Het ontbrak de meerderheidspartijen aan politieke moed om mee te gaan in het voorstel. 

Minister Weyts (en de Vlaamse regering) zegt een voorloper te willen zijn op vlak van dierenwelzijn, maar in deze lijkt hij eerder de beslissingen van de Europese Unie af te wachten en economische belangen boven dierenwelzijn te verkiezen. Een trieste zaak voor de dieren.

“Laat ons duidelijk zijn: een verbod op het doden van eendagskuikens is slechts een eerste stap. Er moet geïnvesteerd worden in plantaardige alternatieven voor ei. Eieren zorgen namelijk niet alleen voor vergaste kuikentjes, ze zorgen ook voor een lijdensweg van meer dan een jaar voor de leghennen.” aldus Sara Surinx. 

Het leven van een legkip

Bij de hennetjes die uit de eieren komen, knipt men de snavels af zonder verdoving. Dit zorgt voor chronische pijn. Vervolgens leven zij als legkippen meestal in donkere schuren zonder daglicht, frisse lucht, bewegingsvrijheid, en zonder mogelijkheid om een stofbad te nemen of een nest te bouwen. De leghennen worden na een legperiode van ongeveer 15 maanden afgevoerd naar het slachthuis en verwerkt in goedkope vleesproducten en kattenvoer. Dit is maar een fractie van de tijd die ze normaal gesproken kunnen leven. Kippen worden vaak ouder dan 10 jaar, afhankelijk van het ras.

Het leven van kippen in vrije uitloop of in de biologische veehouderij is niet veel beter. De dieren krijgen weliswaar iets meer ruimte, maar dat is nog steeds erg beperkt. Er wordt nauwelijks tegemoet gekomen aan hun noden. Biokippen hebben bovendien vaker ziektes en infecties omdat ze enkel per uitzondering medicatie krijgen.