Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

HASSELT – Op zaterdag 30 maart, de dag voor Pasen, voerde Bite Back actie op het Molenpoortplein. We kaartten het leed aan van de 24 miljoen eendagshaantjes die er jaarlijks vergast worden in Vlaanderen. Daarnaast maakten we duidelijk dat het niet langer kan dat politieke actie voor een verbod  uitblijft, zowel op Vlaams als op Europees niveau. 30 activisten vroegen met sprekende pancartes aandacht van passanten, terwijl er ook outreachers ter plaatse waren die informatie verschaften. Aan de (info-)stand verkochten activisten vegan gebak.

De actie

Zaterdag maakten we ons klaar voor de actie voor de eendagshaantjes in Hasselt. Een 30-tal gemotiveerde activisten daagde op om mensen bewust te maken van de 24 miljoen haantjes die jaarlijks vergast worden. Met grote borden met kuikens en de slagzin ‘levensverwachting: 1 dag’ vormden we een indrukwekkende formatie. Die trok de aandacht van talrijke passanten die een dagje kwamen shoppen in Hasselt. 

Terwijl de activisten nieuwsgierigheid en aandacht opriepen bij passanten, werden deze laatstgenoemden aangesproken door 1 van de 4 vlotte outreachers. Zij gaven iedereen die het enigszins wou horen duiding bij de actie. “Wist u dat er jaarlijks 24 miljoen haantjes na 1 dag vergast worden?!” Hoewel enkelen eens hun schouders optrokken zagen we bij velen toch de verontwaardiging bij het horen van het verhaal van deze haantjes. Mensen schrokken en stelden ons vragen over deze praktijken. Nog maar eens een signaal dat veel mensen niet weten hoe het eraan toe gaat in de bio-industrie. 

We moedigden mensen aan om volledig plantaardig te eten maar verwezen hen ook meteen naar onze stand: daar konden ze heerlijk ei-vrij (en plantaardig natuurlijk) gebak vinden. Hoewel de talrijke vrijwillige bakkers goed hun best hadden gedaan en er een karrevracht aan aanbod was, verkocht ons vegan gebak als zoete broodjes. Zo hebben velen kunnen proeven dat gebak even lekker is zonder ei en heeft Bite Back weer wat geld in de lade voor de volgende actie. Let’s go!

(Foto’s actie onderaan deze pagina.)

Achtergrond

24 miljoen kuikens per jaar, of 65.000 kuikens per dag, worden vergast in Vlaanderen. Dat zijn er 45 per minuut. In 2015 waren dat nog 15 miljoen haantjes per jaar, een gigantische stijging op nog geen 10 jaar tijd. In de Europese Unie worden elk jaar 330 miljoen kuikens vergast of levend versnipperd. 

Waarom?

Waarom doden we zo massaal kuikens die nog geen dag oud zijn? De mannelijke kuikentjes in de eierindustrie hebben geen economisch nut. Ze kunnen niet gebruikt worden voor de productie van eieren noch voor hun vlees. Kippen in de eierindustrie zijn zo gefokt dat ze zo veel mogelijk eieren leggen, in tegenstelling tot hun soortgenoten in de vleesindustrie die zo veel mogelijk spiermassa moeten hebben. 

Het is hallucinant dat er alleen al in Vlaanderen quasi elke seconde een jong dier van nog geen dag oud met CO2 gedood wordt, wat voor angst, ademnood en hyperventilatie zorgt. Toch is het een standaardpraktijk in en intrinsiek onderdeel van de eierindustrie, waar alleen leghennen van tel zijn, en de economisch niet-rendabele haantjes als afvalproduct beschouwd worden. Het bestaan van het begrip ‘eendagshaantjes’ is een flagrant falen van elke vorm van dierenwelzijn.”

Zowel Europa als Vlaanderen kijken weg

Vorig jaar nog werd het voorstel (Groen & Vooruit) voor een verbod op het vergassen van kuikens met zeven stemmen tegen vijf weggestemd in het Vlaams Parlement. Dit omdat ‘de sector voldoende tijd en gesprekken verdient’ (Tinne Rombouts, Cd&V) en omdat het onderzoek naar in ovo-geslachtsbepaling nog niet genoeg op punt zou staan. In verschillende andere landen, zoals Frankrijk en Duitsland, wordt er echter wel al succesvol gebruikgemaakt van technieken die het geslacht van een kuiken kunnen bepalen wanneer het nog in het ei zit. 

Minister van dierenwelzijn Ben Weyts gaf toen ook aan in samenwerking met de KU Leuven bezig te zijn met onderzoek rond geslachtsbepaling in het ei. Tot op heden kwamen hier geen nieuwe resultaten uit.

In Europa stond een verbod op het vergassen en vermalen van kuikens een tijdlang op de agenda, maar toen de Europese Commissie eind 2023 met haar wetsvoorstel kwam, bleek deze minder ambitieus te zijn: enkel over de traceerbaarheid van honden en katten en over veetransporten werden revisies gedaan. Zowel de kuikens als het aangekondigde verbod op het houden van dieren in kooien (End the Cage Age), werden op de lange baan geschoven. Stella Kyriakides, de EU-commissaris die met het dossier belast is, verklaarde echter dat ‘het ruimen van grote aantallen eendagskuikens een ethisch probleem is’.

In het programma van het Belgisch voorzitterschap van de Europese Raad staat te lezen dat “(de wetgeving inzake dierenwelzijn) beter (moet) zijn afgestemd op de hogere verwachtingen van de maatschappij, meer oog hebben voor ethische overwegingen, de nieuwste wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen in aanmerking nemen en ook toekomstige duurzaamheidsuitdagingen aanpakken.” Daar 94 procent van de bijna zestigduizend respondenten voorstander is van een verbod op die praktijk, en de technologische ontwikkelingen volop aan de gang zijn, zou het verbod op het doden van eendagskuikens in deze zeker aan bod moeten komen.

“Laat ons duidelijk zijn: een verbod op het doden van eendagskuikens zou slechts een eerste stap zijn in deze sector. Er moet geïnvesteerd worden in plantaardige alternatieven voor eieren en andere dierlijke producten. Eieren zorgen namelijk niet alleen voor vergaste kuikentjes, ze zorgen ook voor dierenleed bij de leghennen, die een onnatuurlijk hoog aantal eieren moeten leggen en na een kort en ellendig leven alsnog naar het slachthuis gestuurd worden.”

Eendagskuikens
Het leven van een legkip

Volgens Bite Back loopt het ook in de rest van de eiersector grondig mis op vlak van dierenwelzijn: “Bij leghennen knipt men de snavels af zonder verdoving, wat voor chronische pijn zorgt. Vervolgens leven de dieren meestal in donkere schuren zonder daglicht, frisse lucht en bewegingsvrijheid. De leghennen worden na een legperiode van ongeveer 15 maanden afgevoerd naar het slachthuis en verwerkt in goedkope vleesproducten en kattenvoer. Dit is maar een fractie van de tijd die ze normaal gesproken kunnen leven. Kippen worden vaak ouder dan 10 jaar, afhankelijk van het ras.”

Wil je de volgende keer graag deelnemen aan een actie?

Meld je aan als activist en word automatisch op de hoogte gehouden van onze acties en noden.

Meld je hier aan.