Heel wat mensen blijven de afgelopen en komende weken veel vaker thuis door de maatregelen rond het coronavirus. Doordat er tijd vrijkomt, begint het bij sommigen te kriebelen om een dier in huis te halen. Als dierenrechtenorganisatie hebben wij daar enkele bedenkingen bij.
Ten eerste keuren we ten strengste het kopen van gekweekte dieren af. De asielen zitten overvol met dieren die gedumpt werden omdat ze plots niet meer gewenst waren. De trouwe viervoeter werd een ongemak. En van ongemakken willen mensen het liefst zo snel mogelijk af, dus belanden ze in het asiel. Zij wachten nu (soms jaren!) op hun gouden mandje. De eerste – en enige – optie blijft adoptie.
Eenmaal de beslissing is gemaakt om een dier in huis te nemen, willen mensen dat dat het liefst zo snel mogelijk gebeurt. De realiteit is echter dat er niet op elk ogenblik een dier is dat bij de gezinssituatie past, zelfs niet in asielen. We merken dat er dan vaak – uit ongeduld en impulsiviteit – overgegaan wordt tot het kopen van een dier bij bijvoorbeeld een dierenwinkel of een broodfokker die altijd dieren te koop heeft. Daardoor houden mensen een industrie in stand die het dier niet beschouwd als een wezen met eigen noden en belangen, maar als een fokmachine om zoveel mogelijk geld te verdienen.
Tot slot vragen we ons af wat er met de dieren zal gebeuren wanneer mensen niet meer zo vaak thuis blijven, en geen tijd meer hebben om er voor te zorgen. Deze nieuwe gezinsleden vragen aandacht, beweging, ruimte, voeding, verzorging, … Een dier in huis nemen, komt met een engagement van wel 15 jaar of meer. Kan dit gegarandeerd worden? Misschien lijkt het nu dat we altijd zeeën van tijd zullen hebben om de verzorging van een dier op zich te nemen, maar dat is niet zo. Asielmedewerkers voorspellen nu al een toevloed van dieren wanneer de maatregelen opgeheven worden, net zoals vlak voor een vakantieperiode (wanneer mensen beseffen dat ze een regeling moeten treffen om op reis te kunnen), of tijdens het seizoen wanneer er veel dieren geboren worden door oeps-nestjes (omdat mensen de dieren waarvoor ze zorgen niet laten steriliseren/castreren).
Dit zijn allemaal redenen om geen twee, maar honderd keer na te denken of het wel een goed idee is om een dier in huis te halen tijdens de coronacrisis. We roepen alle dierenvrienden op om in plaats daarvan hun tijd te vullen met nadenken of hun liefde voor dieren ook telt voor de dieren die ze eten. Om zich te informeren over de dierindustrie en te beslissen of dit tegen hun waarden indruist, en zich daarnaar te gedragen. Om lekkere veganistische gerechten te leren bereiden, eventueel samen met huisgenoten. Enkel wanneer we onze liefde voor dieren omzetten in weloverwogen actie kunnen we het dierenleed in de wereld verminderen.
Stay safe!
Dit artikel werd geschreven naar aanleiding van berichtgeving door verschillende kranten die zonder schroom reclame maken voor gekende broodfokkers. We betreuren dat er niet kritisch wordt nagedacht bij dit soort van berichtgeving. De dieren zijn hier de dupe van.
