Verkracht tot ze dood waren …

Sivas – Turkije – Afgelopen dinsdag 25 januari gebeurde er het volgende: “ …De toestand in het asiel is verschrikkelijk. Deze keer werd er ook ingebroken in de verblijven van de vrijwilligers. De inbrekers betraden alle kooien. Een moederhond en haar puppies zijn verkracht en vermoord. Verkracht tot ze dood waren. De moederhond heeft het sperma in haar lijf, van hen die zichzelf ‘mens’ noemen. We verzamelen ook de dode lichamen van puppies van verschillende leeftijden. We vonden er ook é én in een gat buiten het hek. Een moederhond bracht ons naar haar puppies. Een paar meter verder vonden we ook het lichaam van een andere vermiste hond, allemaal kapot gemaakt…. doodgeslagen, de borst opengereten. De bier- en sterkedrankflessen lagen overal. Ik kan het gezicht van de moederhond niet vergeten en dat ze ons naar haar vermoorde puppies leidde…”

Gedeeltes uit een aangrijpende e-mail zoals ik die recent in mijn mailbox vond.  Een noodkreet van een dierenbeschermer uit het asiel van Sivas, Turkije.  Een prachtig land. Maar ook een land waar de mensenrechten niet worden erkend en waar de meeste zwerfdieren als vuil worden behandeld. Waar dagelijks zwerfdieren worden vergiftigd of doodgemarteld. Waar Turkse dierenvrienden doen wat ze kunnen: overleggen met de overheidsdiensten, rechtszaken aanspannen, dieren verzorgen, vaccineren en steriliseren. Ze trachten ook de dieren te beschermen tegen vandalen, onmensen, die honden en puppies verkrachten en vermoorden. De nieuwe dierenbeschermingswet wordt door niemand gerespecteerd en opgevolgd: niet door burgers, niet door de overheid, niet door politici.  De dieren en hun beschermers staan er helemaal alleen voor. De beulen gaan vrijuit.

Wat kunnen wij doen, hoor ik je al denken. Nou, er zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan geven!

Dat is wat de Turkse dierenbeschermers aan ons vragen.

Brieven schrijven dus naar de Turkse overheid en de Turkse ambassade in België. Naar de Turkse burgemeester en gouverneur van Sivas. Naar Europarlementariërs. Naar politici. Omdat we het niet blijven tolereren wat daar allemaal met dieren gebeurt. Omdat we onze Turkse collega’s en de dieren daar niet in de steek willen en mogen laten.

Mail dit bericht ook door en vraag zoveel mogelijk mensen hetzelfde te doen.

 

Voor de dieren,

Marianne Huiberts,
Voorzitter Bite Back vzw