Het is zo makkelijk om diervriendelijk te leven. Ik ben maar al te blij dat ik 12 jaar geleden besloten heb die verwerpelijke bio-industrie definitief de rug toe te keren. Nu besef ik dat bijna dagelijks als veganist (ik gebruik diervriendelijke, plantaardige producten in plaats van dierlijke producten voor vlees, vis, zuivel en eieren). Zeker in een tijd van (naderende) vogelgriep en alle bijkomende ellende, zoals het verplicht ophokken van eenden, ganzen en kippen, ellende die ook dierenopvangcentra en burgers treft.
Ik kan me daar behoorlijk kwaad over maken. De dieren in de bio-industrie zitten helaas altijd opgehokt. Nu moeten dus vanaf 1 maart ook de dieren die vrij kunnen rondlopen – bij mensen die het beste met hen voor hebben – achter slot en grendel. Daarmee hou je geen vogelgriepvirus buiten de deur. Het is gewoon zo dat wanneer de vogelgriep hier zal uitbreken, en dit is niet een kwestie van of maar van wanneer, de overheid kan zeggen: ‘We hebben alles gedaan om het tegen te gaan’. En zo ben je als burger de dupe, samen met de dieren waar je met liefde zorg voor draagt. Als de overheid werkelijk alles zou proberen om het vogelgriepvirus tegen te gaan, dan zouden alle activiteiten rondom de eieren – en pluimveevleesindustrie onmiddellijk moeten worden stilgelegd. Dus stoppen met het fokken van nieuwe kuikens, stoppen met het vervoer van pluimveevlees, stoppen met het vervoer van eieren, stoppen met het vervoer van levende dieren etc.
En dat gebeurt dus niet. Import en export van levend pluimvee en eieren gaan wereldwijd gewoon door. De grootste risicofactoren laat men ongemoeid! Maar wat doet men wel? De burgers de verplichting opleggen om het pluimvee dat ze houden, en dat vrij rondloopt, op te hokken. Voor alle andere zaken aangaande dierenwelzijn roept men al snel ‘te weinig inspecteurs in overheidsdienst te hebben om alles te controleren.’ Maar die zijn plotseling wel te vinden als het om burgerzaken gaat. Dan zijn er wel ineens genoeg politieagenten en inspecteurs te vinden, die burgers komen controleren of hun eendjes of kippetjes wel opgehokt zitten. Terwijl, bij wijze van spreken, een paar kilometer verderop honderden kippen, kalkoenen en eenden uit de bio-industrie in veewagens worden ingeladen en afgevoerd naar het slachthuis. Intensieve pluimveehouderijen zijn broeihaarden voor virussen, dat is geweten.
Burgers zijn namelijk makkelijke prooien: zij blokkeren geen snelwegen met honderden tractors of duizenden liters stinkende mest, zij rukken niet gewapend met hooivorken op richting Brussel. Nee, als de belangenverenigingen van de bio-industrieboeren spreken, beeft en buigt Brussel.
Ik ben me bewust van het gevaar van een dreigende vogelgriepepidemie, maar ik ben me nog veel meer bewust van het feit dat Europa er alles aan doet om de heilige vlees – en eierensector te beschermen. Economische redenen, daar draait het allemaal om. Waarom mogen we als particulieren onze dieren niet laten inenten tegen vogelgriep? Het is kiezen tussen twee kwaden: ik ben voorstander van kritisch kijken naar vaccinaties, maar als ik moet kiezen tussen het ophokken van dieren of het vaccineren van dieren, waardoor ze gevrijwaard zijn van ophokplicht, vogelgriep en ruimingen, dan kies ik voor vaccinatie. Pluimveehouders worden vergoed voor geleden schade, burgers niet. Netten en draadgaas om een dierengevangenis te maken, dat mag de burger zelf betalen. Velen hebben het er dan ook niet voor over, voor hun paar kippetjes, en slachten ze vroegtijdig, of dumpen ze ergens in het bos, met een extra verhoogd risico op mogelijke verspreiding van het virus van dien.
En é én algemene Europese richtlijn, dat is blijkbaar veel te moeilijk. Leg het mij maar eens uit waarom men in Frankrijk en Nederland wel mag inenten, en waarom in België niet. Wat wilt zeggen dat er plaatsen zijn in de grensstreek waar de Nederlandse kippen en eenden vrolijk vrij rond kunnen lopen op enkele honderden meters van hun opgehokte Belgische broeders en zusters. En de wilde vogels die daar net toevallig overvliegen, die zullen daar zeker rekening mee houden als ze hun poepje deponeren … Of wat dacht je van het feit dat Nederlandse vrachtwagens die pluimvee of broedeieren naar het met vogelgriep getroffen Frankrijk hebben vervoerd, bij terugkomst in Nederland extra moeten worden gereinigd en ontsmet. Hier in België hoor je daar niets van, nochtans rijden die vrachtwagens ook door België.
We komen niet meer van de vogelgriep af, zeggen deskundigen. Dat betekent dat in het najaar burgers weer hun geliefde dieren mogen gaan ophokken. En straks misschien wel ieder jaar. Dat gaan we toch niet blijven accepteren, zeker? Denkt de overheid nu werkelijk dat burgers met een hart voor dieren dat blijven doen? Zo werkt men burgerlijke ongehoorzaamheid in de hand. Zeker als er bij een uitbraak van vogelgriep een bio-industriebedrijf geruimd zal worden. Dat betekent dus ook hetzelfde scenario bij dierenliefhebbers in een schutkring van enkele kilometers rondom zo’n bedrijf.
De bio-industrie en het daarbij behorende dierenleed en de dierenziekten, denk daar maar aan als je in de supermarkt bij het rek vleeswaren (lees: leedwaren) staat, een veewagen ziet met kratten vol kippen, of bij de traiteur. Zij draaien door, gewoon door, of doen alsof er niets aan de hand is. Voor hen is er ook niets aan de hand. Miljoenen dieren worden er geruimd. Het boeit hen helemaal niets.
En wat te denken van al die ‘prominenten’ die ineens ‘spontaan’ kip gaan promoten? Het kan helemaal geen kwaad, hoor. Het ligt er allemaal zo dik bovenop.
Hoor jij kritische geluiden over het grootste risico voor een vogelgriep pandemie, namelijk de dolgedraaide de bio-industrie? Krijgt dat aandacht in de media?
Mijn advies is heel duidelijk: draai de bio-industrie de rug toe, en kies voor de dieren. Kies vegetarisch, of indien je al vegetariër bent, kies voor veganisme, en schuif je winkelwagentje bijvoorbeeld verder door naar de Alpro Soya-producten in je supermarkt.
Voor de dieren,
Marianne Huiberts,
Voorzitter Bite Back vzw
