Zaterdag 22 december stonden we met onze Ontmoet het Dier achter je Vleescampagne op de drukke Meir in het centrum van Antwerpen. Afgeladen druk was het daar zo vlak voor de kerst. Met onze fotoborden, spandoeken en uitgebreide info- en verkoopstand trokken we de aandacht van jong en ouder voor onze campagne. Rijen mensen liepen langs onze fotoborden en stand. Ondertussen deelden Bite Back vrijwilligers lekkere, zoete veganistische hapjes uit.
De hoogste aantallen dierenslachtoffers vallen in de voedingsindustrie, en nog steeds te veel mensen zijn niet op de hoogte van wat er zoal met dieren gebeurt en wat zij er zelf aan kunnen doen. We zijn tevreden met de vele persoonlijke gesprekken en de honderden mensen die de beelden zagen, zodat mensen positieve veranderingen in hun eigen leven kunnen doorvoeren. Er waren stevige discussies en vele hartelijke en informatieve gesprekken tussen geïnteresseerde voorbijgangers en de Bite Back vrijwilligers, die in de bittere koude van ‘s ochtends tot ‘s avonds het winkelend publiek informeerden.
De aanwezige Bite Back vrijwilligers vertellen:
- Een man kwam speciaal langs om te vertellen dat hij door Bite Back van vlees eten was overgestapt naar vegetarisme en nu richting veganisme ging!
- ‘Wij zijn al jaren vegetariër’, zegt een ouder koppel bij de fotoborden. ‘Als mensen iets voor dieren willen doen, dan zouden ze moeten stoppen met het eten van dieren. Goed dat jullie dit laten zien.’
- ‘Ik heb ’n vorige keer eens folders van jullie over de eieren- en de zuivelindustrie meegenomen. Daarvoor had ik geen idee wat er met dieren in die industrie gebeurde.’
- ‘Ik vind dat jullie dit op een goede manier brengen’.
- ‘Prima initiatief’, zegt een man terwijl hij de borden bekijkt en ziet hoe wij veganistische hapjes uitdelen.
- Een aantal kinderen wil graag vegetariër worden, maar de aanwezige ouders zien dit in eerste instantie niet zitten. Na uitleg mogen de kinderen wel een paar keer per week vegetarisch gaan eten van de ouders.
- ‘Ik loop al een tijdje te denken om vegetariër te worden’, zei een jongeman terwijl hij naar de borden keek. ‘Dit zal me zeker helpen om het te worden’.
- ‘Ja, we zijn wel voor dierenrechten maar vlees is zo lekker’, zeggen een paar jongeren. Ze zijn echter wel bereid zich in te lezen en wekelijks een paar keer vegetarisch te gaan eten als ze horen wat er zoal met dieren in de voedingsindustrie gebeurt.
- Een man zei (na een lang gesprek over die foto met de konijnen) : ‘Ok, stop al maar, ik eet geen konijn meer met Kerstmis!’
- Een meisje (‘vegetariër’, maar at wel nog vis) begon spontaan te huilen tijdens mijn uitleg over de vissenfoto. Ze dacht dat vissen geen pijn voelden, daarom at ze wel nog vis. Ze was er echt van geschrokken toen ik zei dat dit niet zo was!
- Er waren ook mensen aan wie ik, nadat ik hen zo’n hapje had aangeboden, vroeg of ze wel eens vegetarisch aten thuis. Ze zeiden van niet ‘omdat vlees veel te lekker is’. Ik zei toen ‘Je ziet dat het ook lekker kan zijn zonder dierlijke producten te gebruiken’, waarop ze antwoordden: ‘Ja, dat heb je wel bewezen nu!’
- Twee vriendinnen, waarvan er eentje vegetariër was, bekeken de foto’s. De andere wou, na wat uitleg, meer vegetarisch eten bijvoegen aan haar goede voornemens.
- Een mevrouw gaf haar dochtertje uitleg bij onze foto’s. Ze bleek aan kinderopvang te doen en schotelde de kinderen drie maal per week vegetarisch eten voor. Het overige eten was biologisch.
- De man van een koppel werkte bij het Ministerie van Landbouw. Ze waren eerst niet echt overtuigd over het nut van vegetarisme voor de dieren. Maar toen we over de gevolgen voor ‘t milieu begonnen, sloeg ‘t plots wel aan. Ze gingen overwegen om vegetarische maaltijden in te plannen.
