Lize werd geboren in een varkenshouderij in Vlaanderen als 1 van de 2000 varkens op het bedrijf. Haar geboorte vond plaats in een kleine box en haar moeder werd omringd door tralies. Het was telkens een gevecht met haar 15 broertjes en zusjes om aan de tepels van hun moeder te kunnen geraken, om te kunnen drinken. Maar Lize was sterk, dus ze sloeg zich er doorheen. Haar broertje, Arthur, was een echte avonturier. Maar helaas kwam Arthur terecht in een drinkbak en zag ze hem na een tijdje niet meer…
Haar moeder probeerde zachtjes te zingen voor haar kinderen, maar door al het geroezemoes in de grote stal kon ze het niet horen. Lize wou graag spelen met de andere kleintjes, maar er was zo weinig ruimte in de box, dat ze zich meestal enkel maar pijn deden. In de stal hing een heel indringende geur waardoor ze niet goed kon ademen. Het was er vaak donker en ze had nood aan frisse lucht.
Lize werd al snel groot, ze moest weg bij haar moeder. Gelukkig had ze wel nog soortgenootjes om mee samen te zitten. Maar dat was ook regelmatig vervelend omdat ze zo dicht op elkaar zaten en hierdoor vaak ruzie kregen. Lize kreeg last van haar gewrichten toen ze nog geen 4 maanden oud was. Ze voelde zich niet goed en had de indruk dat haar vrienden in de stal dat ook niet deden.
Na zo’n 6 maanden kreeg Lize eindelijk wat zon te zien en kon ze frisse lucht inademen. Ze werd samen met haar soortgenootjes op een grote vrachtwagen gezet. Haar opluchting om de zon te zien duurde maar even, want het werd al snel heel warm in de vrachtwagen, waar ze met zovelen op elkaar geduwd zaten. Ook de frisse lucht nam af. De rit op de vrachtwagen duurde uren. Waar ze eerst enthousiast was om een uitstapje te maken, werd ze nu bang omdat ze niet wist wat er zou gebeuren.
De vrachtwagen stopte aan een groot bedrijf. Hier hing de geur van angst. Ook al was het zo druk en warm in de vrachtwagen, ze wou er liever niet uitkomen. Met enkele klappen op haar rug, draafde ze toch maar naar buiten, dat was toch zo pijnlijk voor haar gewrichten… Al haar vriendjes keken elkaar met angst in de ogen aan. Ze moesten wachten in een ruimte en werden plots naar een andere plek geleid. Hier hing een nog vreemdere geur. Ze zag enkele van haar soortgenoten neervallen. Ze voelde zoveel spanning en toch verhinderde iets haar om te bewegen. Toen werd alles zwart voor haar ogen…
Dit was het leven van Lize, een varken in de varkensindustrie. Lize’s leven is geen uitzondering, dit is hoe het zowat elk varken in de industrie vergaat. En dat allemaal om te eindigen op iemands bord. Het Weekend van het Varken (een initiatief van de Producenten Organisatie Varkenshouderij) wil aandacht besteden aan de varkensindustrie. Wij ook. Wij willen zeggen dat het anders kan, dat varkens niet moeten lijden. Varkens kunnen zalig wroeten in de grond en nestjes maken in het stro met andere varkens op een sanctuary. Jij kunt er ook voor kiezen om deze industrie niet meer te steunen. Door een vegan levensstijl zeg je volmondig ‘nee!’ tegen een industrie die dieren uitbuit. Hulp nodig? Neem deel aan Try Vegan of de Vegan Challenge en maak een verschil.
