Als bestuur van Bite Back zijn we erg geschrokken en verontwaardigd over het nieuws dat verschillende vzw’s die kritisch staan tegenover de overheid (een deel van) hun middelen verliezen.
Wanneer organisaties die de vinger op de zere plek leggen het zwijgen wordt opgelegd, wanneer er geen ander geluid mag bestaan dan dat van de heersende politieke partijen, vormt dat ook voor onze organisatie en voor de dierenrechtenbeweging in het algemeen een ernstig gevaar.
Wij verzetten ons per definitie tegen het heersende idee waarin dieren enkel gezien worden als grondstoffen waarmee geld kan worden verdiend. Wanneer organisaties die op andere vlakken maatschappelijke veranderingen eisen op deze manier worden aangepakt, moeten we erkennen dat ook onze eigen bewegingsvrijheid wordt bedreigd.
Andere mogelijke maatregelen, zoals de wet-Quintin die het mogelijk maakt om zogenaamde “extremistische” organisaties te verbieden, tonen bovendien duidelijk welke richting deze Arizona-regering uit wil gaan.
Als dierenrechtenorganisatie zijn we vaak afhankelijk van acties die zich aan de rand van het wettelijke kader bevinden. Slachthuizen brengen hun misstanden immers niet zelf naar buiten, en een eenvoudige manifestatie krijgt zelden de aandacht die past bij de wantoestanden in de bio-industrie. Daardoor moeten ook wij telkens zoeken naar acties die het publiek wél bereiken. Maar wie bepaalt wanneer dit “extremistisch” is? Vanuit de industrie hebben wij dat label al vaak gekregen.
We spreken daarom onze steun uit voor Labo vzw, Vrede vzw, Vredesactie, Climaxi en Headquarter of the Movement, en we vragen onze leden om zich achter hun strijd te scharen — zowel voor sociale rechtvaardigheid in onze samenleving als voor de dieren, wier bevrijding enkel mogelijk is door noodzakelijk verzet.
Wanneer verzet onmogelijk wordt gemaakt, zal ook onze strijd daarvan het slachtoffer zijn.
Het Bite Back-bestuur,
Thomas Heijens
Jo Dirix
Matthijs Van Marcke
Simon Heijens
Français de Belgique 
Nederlands (België)