Brussel, 19 januari 2013 – Het bezoek van Bite Back’s Domme Bontjes aan de sjiekste wijk van Brussel is niet onopgemerkt gebleven. Deze keer stuurde Bite Back 3 Domme Bontjes op pad. Ze flaneerden langs de lanen en winkelstraten waar de meeste bontdragers en bontwinkels te vinden zijn (Louizalaan; Waterloolaan; Guldenvlieslaan).
Overdreven opgemaakt, uitgedost als bontsnobs en gewapend met informatiebrochures en plakkaten trokken de Domme Bontjes door de luxueuze Brusselse straten om de bontdragers te confronteren met hun hardvochtige misgreep. Ze hielden halt en stelden zich op voor de met bont overladen etalages van Scapa, Max Mara, Chanel, Parmentier en andere luxeketens waar deze barbaarse gewrochten te koop worden aangeboden. Steeds opnieuw hoorden we dezelfde excuses: “Dit is geen echt bont!”; “Dit is heel duurzaam; gekregen van mijn moeder.”; “Ik moet toch warm hebben!” enz. Onze Domme Bontjes lieten zich niet uit het lood slaan en vuurden argumenten en protestslogans af. Niet iedereen was daar even blij om en al snel kwam de politie tussenbeide. Na wat dreigementen en heen en weer gekeuvel met de sterke arm van de wet, bleven de Bontjes hun ding doen – nauwgezet in de gaten gehouden door de patrouillerende politie.
Alle soorten bont waren er op straat te zien! Vos, lynx, nerts, astrakan, zeehond, wasbeerhond, geverfd, geschoren… de Domme Bontjes kwamen ze allemaal tegen en hadden dus de handen meer dan vol. Ontwijken, wegvluchten, discuteren, negeren, schreeuwen, schelden, uitlachen… de meest uiteenlopende reacties hebben we gekregen.
We onthouden vooral de dochter die ons complimenteerde en haar bontdragende moeder veroordeelde; de jonge vrouw die bijna begon te huilen toen ze van ons hoorde in hoeveel dierenleed zij gehuld liep, de vrouw in een korte konijnenbontmantel die ons gelijk gaf en sympathiek tegenover onze actie stond, de jongeman overtuigd dat hij een nepkraag droeg, na een bezoek van de Bontjes zijn bontkraag eraf ritste om deze nooit meer terug te dragen en de toeristen die niet wisten dat ze een geverfde vossenbontkraag droegen en dit nooit meer zouden kopen nadat ze door ons geïnformeerd werden.
Bont is niet meer uit het straatbeeld weg te slaan. Bont is in opmars; alle leeftijden, man en vrouw, elke klasse loopt ermee rond. De ene koopt het bewust, de andere vol onwetendheid als modegril. De ene denkt met een duurzaam product over straat te lopen, de ander weet hoeveel dierenleed er mee gepaard gaat maar is daar volledig onverschillig voor. Zoveel redenen, zoveel argumenten en vandaar de noodzaak tot verschillende manieren van protest.
