 |
| bont – vos in kooi |
 |
Zeg jij er iets van als er iemand langskomt met een bontjas of bontkraag? In de meeste gevallen zeg ik er wat van of overhandig hen een bontfolder. Zo ook andere dierenactivisten die ik ken. Enkele daarvan hielden onlangs een doeltreffende actie in Tongeren waar bontsnob Veronique de Kock acte de pr ésence gaf. Op een catwalk buiten, in het centrum van Tongeren, kondigde ze fotomodellen aan die o.a. ook bont droegen. De activisten stelden zich op tussen het publiek en hield anti-bontborden omhoog en riepen Veronique en andere modellen luid toe dat bont dierenleed was. Veronique werd toch wel wat nerveus van die kritische geluiden, en liet zich plots (vast van de zenuwen) ontvallen dat de modellen die echt bont showden ineens nep-bont droegen. Het publiek was op de hand van de dierenactivisten, de security en de vriendjes van de ‘fotomodellen’ buiten beschouwing gelaten dan. Sommige mensen riepen vrolijk de anti-bontleuzes mee of hielden ook een bord op.
Onlangs vertelde de vrouw van een van onze activisten me nog een vrolijke noot in de categorie ‘Hoe laat je bontdragers het meest verschrikken?’ Haar man, altijd keurig gekleed, en niet direct te linken aan de vooroordelen die sommige mensen schijnen te hebben over dierenrechtenactivisten, geeft regelmatig een gilletje in het oor van de dichtstbijzijnde bontdrager in tram, bus of winkel. Als de verbouwereerde bontdrager vervolgens vraagt wat dat te betekenen heeft, krijgen ze standaard als antwoord dat dat het geluid is van de laatste doodskreet van een dier dat gevild wordt voor een bontjas. Ook weigert hij naast bontdragers plaats te nemen in het openbaar vervoer, en laat ook hard horen waarom dan wel. Mijn sympathie heeft hij. En ach, vergeleken met de gruwel die pelsdieren wordt aangedaan, blijven we nog heel netjes.
Je hebt verschillende categorieën bontdragers: de types die totaal niet blikken of blozen als ze een opmerking krijgen, dan de types die zich wel degelijk aangesproken voelen en met je in discussie treden en de types die zich niet bewust zijn van het gegeven dat ze echt bont dragen. Bont is terug in het straatbeeld, en aan een flink aantal jassen hangt vossenbont, wasbeerhondbont of een andere bontsoort. Ik zie het zelfs aan kinderjasjes. Maar ook jongens zie ik veel lopen met die parka-achtige jassen met echt bont eraan. Wat ook in lijkt te zijn, is de oude bontjasjes laten herstellen tot modern ogende jasjes. Maar ja, het blijft natuurlijk een tweedehands jas waarvan de rechtmatige eigenaar vroegtijdig om zeep werd geholpen.
Zo nu en dan ontstaan er stevige discussies waarbij men direct een blik werpt op mijn niet-lederen schoenen. Dus dat argument is al snel weggewuifd. Er zijn al kleine succesjes geboekt bij het aanspreken van personen die bont dragen. De laatste tijd nog twee: de bontkraag werd eraf genomen en in de tas gestoken en een andere vrouw gaf aan haar (door haar man) geschonken jas met vossenbontranden niet graag te dragen en ze te verwijderen. Ze had wel degelijk oren naar mijn opmerkingen dat de bontindustrie, als ze zo bleef rondlopen, in haar handjes klapt omdat ze gratis reclame maakt voor bont en het weer acceptabel maakt om bont te dragen.
De onverschilligen zijn de meest irritante bontdragers. Laatst probeerde een bontdrager een discussie te ontwijken, weigerde te kijken naar een foto van een gevilde vos en plaatste de opmerking dat zij ‘heel goed voor haar dieren thuis was en dat mensen dat ook maar eens moesten gaan doen.’ ‘Ik heb het niet over je huisdieren, maar over de dode vos die in je nek ligt, en die heeft het minder goed getroffen met je want die is namelijk anaal geëlektrocuteerd’, zei ik. ‘Dames’ van dat niveau schrikken bij het woord anaal, maar ik schrik dan weer van zoveel onverschilligheid. De meesten lopen weg met de staart tussen de benen, vaak nog iets mompelend dat ik me met mijn eigen zaken moet bemoeien. Maar daarin verschil ik van bontdragers, ik bemoei me wel degelijk met hun bontzaakjes, want die gruwelijke industrie draait omdat zij het kopen. Bont dragen of bont verhandelen: voor de pelsdieren een even grote verschrikking!
Voor de dieren,
Marianne Huiberts,
Voorzitter Bite Back vzw
