Brussel – Bite Back steunt de internationale campagne om de internationale modeketen Max Mara bontvrij te krijgen. Afgelopen week werd in Italië de Max Mara CEO verrast op een protestactie tijdens een persconferentie, en ook bij de internationale modeweek in Milaan waren onze collega-activisten actief bij de wintermodeshows waar enorm veel bont geshowd werd. Zij wierpen zich op de grond en hielden een ‘die-in’ voor de ingang van de modeshow, waar ook Max Mara haar collectie presenteerde. Voor Max Mara is er geen ontkomen meer aan: wereldwijd groeit het verzet tegen haar bontcollectie.
Max Mara gebruikt in haar collecties veel bont, waaronder vossenbont. Net als het Belgische Scapa die na een intensieve campagne van Bite Back zichzelf bontvrij verklaarde om daarna toch stiekem bontkragen te verkopen. Hoe huichelachtig van Scapa om zichzelf eerst bontvrij te verklaren en vervolgens een jaar later doodleuk dikke bontkragen te verkopen!
Deze bedrijven zijn handlangers van de bontindustrie. Ze verdienen geld op de kap van weerloze dieren die moeten lijden en sterven onder de meest wrede omstandigheden. Zij zijn medeverantwoordelijk voor de huidige populariteit van bont.
Met een 25-tal activisten protesteerde Bite Back daarom op zaterdag 27 februari in Brussel bij de winkels van Max Mara op de drukke Louizalaan en bij Scapa op de Waterloolaan.
Een aantal uren lang hielden zij grote antibontposters en antibontspandoeken op. Met sommige activisten verkleed als ‘de dood’, deelden we folders uit en informeerden het publiek over de wreedheden van de bontindustrie, en de link tussen de bonthandel en deze modeketens.
Madammen met een nertsenbontmantel tot op hun enkels werden door ons getrakteerd op een luid fluitconcert. Voorbijgangers met een echte bontkraag (en dat waren er helaas heel wat) werden geïnformeerd over de herkomst van hun bontkraag en aangeraden geen echt bont meer te kopen.
Bont is helemaal terug. Zowel in het straatbeeld als bij de modeshows, de designers en de modebladen. Als de bontindustrie suggereert dat er geen verzet meer tegen bont zou zijn, dan vergissen ze zich. We zullen op straat blijven komen om mensen het ware (wrede) gezicht van de bontindustrie te tonen, en bedrijven te confronteren met hun aandeel in het lijden van dieren.
Bite Back is ook een actief lid van de International Anti Fur Coalition (IAFC).
Menselijk egoïsme en ijdelheid mogen nooit redenen zijn om dieren zo te laten lijden en sterven.
Koop zelf nooit bont. Bij twijfels over de echtheid van bont: niet kopen! Bont gezien in winkels of modebladen: teken protest aan. Steun Bite Back in de strijd voor de pelsdieren.
Doe mee aan onze schrijfacties en schrijf naar SCAPA en MAX MARA.
E én van de Bite Back activisten die de antibont flyers uitdeelde, gaf de volgende reacties door:
– We kregen regelmatig een enthousiaste thumbs up van voorbijgangers, of toeterende wagens met mensen die hun duim opstaken.
– Anderzijds waren er mensen met bontkragen en dergelijke die er gegeneerd uitzagen en niet durfden kijken tijdens het langslopen; of ook wel gefortuneerd uitziende koppels die met zelfgenoegzame glimlachjes de activisten bekeken en het allemaal nogal amusant leken te vinden.
– Ik toonde dikwijls het bord ‘Het gezicht achter bont’ aan de auto’s die langsreden; een mevrouw die echt wel duidelijk wou maken dat zij geen bont droeg en achter ons stond riep: “Je suis avec vous, je suis avec vous!”
– Voor de winkel van Scapa stond een jonge vrouw ‘van betere huize’ op enkele meters afstand te kijken, naar ons en naar de winkel. Ze leek contact te zoeken, en glimlachte verschillende malen. Dus ik ging wat dichter. Ze kwam dadelijk naar me toe en vroeg of we al reactie hadden gekregen vanuit de winkel. Ze zei dat ze het zo goed vond wat we deden. Dat ze zelf erg tegen bont was en ons steunde. Ze wenste ons verder heel veel succes en gebaarde dat ze zou duimen.
– Een andere mevrouw vond onze locatie niet goed; er waren veel ergere winkels volgens haar en overal verkochten ze wel bont, echt bont; ook in de goedkopere zaken, en dat was dan volgens haar voornamelijk kattenbont; goedkoper bont was niet te traceren, en dat was erger.
– Een Engelstalig gezin bleef wat staan kijken, en neen, ze zouden nooit iets kopen met bont aan. De mens, zo zei de man, denkt dat ie zo intelligent is, maar dat is helemaal niet het geval. Dieren zo behandelen bewijst het tegendeel.
– Na de actie in de Foodmaker: een jonge man van een koppeltje kwam me een stoel aanbieden , “Asseyez-vous”, zei hij. Wauw, was ik verbaasd, zo beleefd. En z ³ oud of afgepeigerd voelde ik me er toch ook niet uitzien, opdat een wildvreemde me een stoel kwam aanbieden… :-p Alleszins wel erg sympathiek. Maar toen ze vertrokken, vroeg hij of wij het waren die hadden staan manifesteren tegen bont? – “Oui, oui, c’est §a.” – “Ah, admirable!”, zo wist hij. Het was bewonderenswaardig wat we deden, we moesten dit verder doen, en hij ondersteunde ons voor de volle 100%!! Erg leuk, die reactie.
