Er zijn zo van die mailtjes die je bijblijven en iets met je doen. John, een collega dierenrechtenactivist uit Ierland, mailde me om het verhaal van Angel te vertellen. Angel is een klein, lief hondje van nog maar 10 maanden jong. Hij stuurde er een foto bij. Je ziet haar hoofdje niet eens. Zo bang is ze. Ineengedoken. Ziek. Liggend in de viezigheid. Geen haar meer op haar uitgemergelde lijfje. Uitgehongerd. Haar pups zijn dood en Angel moest ook dood. Angel’s verhaal haalde de nationale Ierse pers. Wat het verhaal nog triestiger maakt, is het gegeven dat haar beulen kinderen waren. Mijn hemel. Kinderen. Ze wilden Angel vermoorden met spijkers, stenen en door middel van verstikking. John is é én van haar reddende engelen.
Angel is er buitengewoon slecht aan toe. Komt het ooit nog goed, denk je dan. Met haar én met die kinderen. Afgelopen zomer vertelde John mij een soortgelijk verhaal. Bij een benzinestation waren jongeren bezig geweest een hond te martelen. Toen John bij toeval langs reed, had de kleine hond al bijna haar laatste adem uitgeblazen. Hij kon nog net voorkomen dat er een van die (grote groep) jongeren nog eens met een brommer over het dier uitreed. Maar het mocht allemaal niet meer baten. ‘Kill that Fucking Bitch,’ schreeuwde iemand en schopte het dier om het vervolgens over een muur te gooien. Toen John haar even later zocht en vond, was de hond dood. Er is niet alleen ongelooflijk weerzinwekkend geweld tussen mensen onderling, maar ook tegen weerloze dieren. Mensen die al van jongs af aan geweld gebruiken tegen dieren, die ze martelen of die ze vermoorden, ontwikkelen een soort gewenning aan het opzettelijk toebrengen van leed. Bij mens en dier. Je mag een gezegend mens of dier zijn indien je zulke types niet tegen het lijf loopt.
Sommige dieren zijn werkelijk engeltjes. Ze worden helaas maar zelden herkend. En toeval of niet. Ik stuitte ook op een andere hond met dezelfde naam: Angel. Maar dan een Grieks engeltje. Zij & haar pups staan op de nominatie om geadopteerd te worden. Angel treurde dagelijks op het kerkhof op de grafsteen van haar geliefde baasje. Een schrijnend verhaal over een Griekse vrouw die haar zoon verloor en Angel wilde behoeden voor de agressie van haar man. Deze Angel heeft haar pups wel in alle veiligheid op de wereld kunnen zetten.
De mensen die dieren zoals Angel redden en verzorgen, verdienen onze steun. Bite Back heeft bij de rubriek ‘Dieren in huis’ een aantal linken naar bepaalde opvangcentra. Steun die mensen. Maak dat ze hun prachtige werk kunnen voortzetten. Geef een donatie. Hoe klein ook, het helpt. We kunnen ze helaas niet allemaal redden. Maar we kunnen er wel samen voor zorgen dat diegenen die wel gered worden, een nieuwe kans én alle verzorging en liefde krijgen die ze zo nodig hebben.
Verdere informatie:
Over Limerick Animal Welfare, waar het hondje Angel verblijft: www.limerickanimalwelfare.com
Over S.O.S Strays, die het Griekse hondje Angel onder hun hoede hebben: http://www.sosstrays.be/
Voor de dieren,
Marianne Huiberts,
Voorzitter Bite Back vzw
