Dolfinaria staan garant voor dierenleed. De dolfijnen en andere zeedieren die deel uitmaken van de faciliteit worden vaak in erbarmelijke toestanden vastgehouden, al is dit niet meteen zichtbaar. Je kunt een dolfinarium best vergelijken met een watercircus. In dit artikel bespreken we 9 redenen waarom je een dolfinarium best niet bezoekt. We geven ook enkele tips voor alternatieve bezoeken waarbij de dieren de juiste zorg krijgen, met het oog op een vrijlating wanneer de dieren daar klaar voor zijn.
1. Er is zéér weinig tot geen bewegingsvrijheid
Op het eerste zicht lijkt een lagune in een dolfinarium behoorlijk groot maar niets is minder waar. In hun natuurlijke omgeving zwemmen dolfijnen zo’n 50 tot 80 kilometer per dag. In de vrije natuur beschikken ze over een territorium tot zelfs 300 vierkante kilometer. Daar past zo’n lagune tot wel tienduizend keren in. Dolfijnen trekken in het wild veel rond, in 20 dagen kunnen ze tot 1.000 kilometer afleggen.
Zelfs de dolfinaria met de grootste faciliteiten ter wereld beschikken slechts over een fractie van hun natuurlijke omgeving. Hierdoor worden de dieren dan ook erg beperkt, na enkele meters zwemmen botsen ze al op de randen van hun bassin.
2. Dolfijnen hebben vaak chronische stress
Men denkt vaak een glimlach te zien op het gezicht van een dolfijn, hoewel dit slechts de vorm van hun gezicht is. Elke dolfijn zal altijd lijken te glimlachen, ook de doodzieke of ongelukkige dieren.
Achter die glimlach schuilt echter een minder fijne realiteit, veroorzaakt door hun leven in gevangenschap. In veel gevallen lijden dolfijnen in dolfinaria aan chronische stress, door de beperkte ruimte, aanwezigheid van andere dolfijnen en artificiële setting. Die stress kan zelfs ook het immuunsysteem aantasten, en zorgen voor een zwakkere gezondheid. Dolfijnen kunnen op die manier terechtkomen in een depressie, huidziekten ontwikkelen of aan zelfverminking doen als coping mechanism voor die stress. Veel dolfinaria voeren dan ook standaard antidepressiva en andere medicatie aan hun dieren.
De glimlach van een dolfijn verbergt ongelofelijk goed dat de dieren hun dagen slijten in verveling en stress, en ziekte.
3. Dolfijnen worden weggerukt uit hun sociale groep en tussen wildvreemden gedropt.
Dolfijnen zijn zeer intelligente, gevoelige en sociale dieren. Ze leven in hechte sociale groepen die elk hun eigen dynamiek hebben. Zo onderhouden ze interactie met honderden andere dieren. Het sociale gebeuren is belangrijk voor dolfijnen, hierdoor vinden ze bescherming, liefde en genegenheid. Dolfijnen zijn bovendien zeer zelfbewuste dieren, waardoor de vergelijking met een mens vaak gemaakt wordt.
De artificiële setting die een dolfinarium is, rukt deze groepen echter uit elkaar door de dieren onder te brengen in een veel te klein bassin met wildvreemde dieren, waardoor hun sociaal gedrag ernstig verstoord wordt. Veel van de dolfijnen die je zowel in Europese als in internationale dolfinaria terugvindt, werden gevangen in het wild en weggehaald bij hun groep. Vaak zijn dit kalfjes of jonge dolfijnen, daar zij relatief makkelijk te vangen zijn.
Dan zijn er ook nog fokprogramma’s, waarmee dolfinaria de genenpoel regelen en ‘gezond’ nageslacht verzekeren. Zo verhuizen dolfijnen dus ook vaak van dolfinarium naar dolfinarium, een uitwisseling als het ware, in het kader van een kweekprogramma. De dieren worden als poppen ingezet, en bestaande dolfijnengroepen worden zo continu uit elkaar gehaald.
Het fokprogramma is dan ook nog eens één genetisch rommeltje, zo zetten ze dolfijnen samen die in het wild door geografische afstand nooit samen zouden kunnen komen. Dit schopt de sociale structuur van de groep dan weer door elkaar die noodzakelijk is voor jonge dolfijnen om basisvaardigheden als jagen, baren en zogen te leren.
De geboren dolfijnen kunnen op hun beurt dan weer geruild worden met andere dolfinaria, de van nature zeer sterke familiebanden worden hiermee opnieuw onderbroken.
4. Dolfinaria bestaan niet voor dolfijnen, maar voor mensen
Dolfinaria trachten, volgens zichzelf, goede zorgen te bieden aan de dolfijnen. De verzorgers die in het dolfinarium ingezet worden, hebben vaak het beste voor met de dieren. Aan de andere kant is het ook voor een dolfinarium een noodzaak om de dieren zo goed mogelijk te verzorgen, omdat de dieren een belangrijke bron van inkomsten voor hen zijn. Men kan zich echter afvragen of goede zorgen kunnen compenseren voor het feit dat de dieren miljoenen kilometers ver van hun natuurlijke omgeving opgesloten zitten in een kleine tank.
Verder worden de dolfijnen tentoongesteld als clowns in een circus die kunstjes doen. De ‘goede zorgen’ zijn ver zoek wanneer je de trainers bovenop hun snuiten ziet staan of wanneer ze meesurfen op de rug van het dier. Dit zijn bewegingen die de dieren in de natuur niet uit zichzelf uitvoeren, en zijn dus aangeleerd of opgedrongen. De winst van een dolfinarium ligt in het verkopen van tickets voor deze shows – ze zijn dus per definitie gecreëerd voor menselijk vermaak en om winst te genereren, eerder dan om de dolfijnen bezig te houden of verrijking te bieden.
5. Bewustwording van de gebreken bij dolfinaria zorgt nu al voor minder bezoekers
Dat wij niet de enige zijn die deze feiten kennen, tonen de bezoekersaantallen in nationale en internationale dolfinaria. Steeds meer mensen zien de gebreken die dolfinaria hebben op vlak van dierenwelzijn. Dankzij dierenwelzijnsorganisaties die optreden tegen dit soort parken, kent ook de publieke opinie de laatste jaren een kentering. Ook het bekende SeaWorld in Amerika ziet zijn bezoekersaantallen al jaren kelderen. Dit wordt toegeschreven aan het ‘Blackfish’-effect, genoemd naar de gelijknamige documentaire over een orka in gevangenschap.
Wereldwijd komen er steeds meer lokale en nationale wetten die diergebruik verbieden, ook voor dolfinaria. Zo is het houden van dolfijnen al verboden in Brussel en Wallonië. Ook India, Frankrijk en Canada hebben in de laatste jaren dolfinaria verboden.
6. Rehabilitatie naar het wild of een leven in een opvangbaai is ook een mogelijkheid
Als je denkt dat het bestaan van een dolfinarium een must is omdat deze dieren daar nu eenmaal zitten, is dat maar gedeeltelijk waar. Heel wat dolfijnen in gevangenschap kun je inderdaad onmogelijk terug het wild insturen. Tal van dolfijnenexperts bekijken echter welke individuele dolfijnen terug naar het wild gerehabiliteerd kunnen worden, zowel bij dolfijnen die nog niet lang in gevangenschap leven, als wanneer dat wel het geval is. Verschillende organisaties zijn daarnaast bezig met de aanleg van semi-vrije baaien. Hier zouden dolfijnen uit dolfinaria opgevangen kunnen worden, wanneer een dolfinarium sluit en haar activiteiten stopzet. Het gaat dan over een grote, meer natuurlijke omgeving, die veel meer tegemoetkomt aan hun noden en behoeften dan een betonnen tank doet, en bovendien de circusacts achterwege laat.
7. Een dolfinarium is niet educatief
Dolfinaria claimen zich bezig te houden met onderzoek en wetenschappelijke studies naar de natuur en het gedrag van dolfijnen. In realiteit is dit is echter zeer beperkt, daar dolfijnen in gevangenschap maar deels representatief zijn voor hun collega’s in het wild. Op deze manier worden er dus studies gedaan naar dolfijnen in gevangenschap, hoewel hun gedrag gebaseerd is op de kunstmatige omgeving waarin ze leven.
De laatste jaren hebben dolfinaria het nog vaker over ‘educatie’ wanneer hun bestaansrecht in twijfel wordt getrokken. Ze menen mensen dingen bij te leren over dolfijnen, de natuur, en manieren waarop je wilde dolfijnen kan beschermen. Het tentoonstellen van dolfijnen heeft echter weinig te maken met een les milieubescherming, hoe nodig dat laatste ook moge zijn.
Een bezoek aan het dolfinarium is op die manier weinig educatief. De trucjes die de dieren moeten uitvoeren, zoals dansen op muziek, rechtop zwemmen, met een bal spelen of op een fluitsignaal uit het water omhoog springen, heeft niets met de natuur van dolfijnen te maken. Je leert niet hoe ze leven, hoe complex ze zijn of welke eigenschappen ze bezitten. Bovendien zijn er tal van documentaires en boeken die dit net wèl doen, en dolfijnen (en andere dieren) tonen zonder hen te storen in hun natuurlijk gedrag. Hetgeen je er bovenal leert is dat de belangen van dieren vrijwel altijd ondergeschikt zijn aan het vermaak voor mensen.
Alternatieve uitstappen
Om dit soort dierenleed niet te sponsoren kun je beter uitstappen plannen naar organisaties die zich inzetten voor het welzijn van dieren. Vaak houden deze instanties ook opendeurdagen zodat het publiek een kijkje achter de schermen kan nemen. Kies eerder voor zulke uitstap dan voor een dolfinarium, dierentuin, circus of een andere activiteit waar dierenleed aan vasthangt.
1. Bezoek een animal sanctuary
Dieren die in een animal sanctuary leven, werden daar gebracht om verschillende redenen. Vaak zijn dit ex-industrie dieren, verwaarloosde dieren, in beslag genomen dieren of dieren die werden afgestaan door de vorige eigenaars. Een sanctuary beschermt deze dieren en geeft ze een warmet huis voor de rest van hun leven.
In een animal sanctuary vind je vaak dieren die je meestal ook op een boerderij vindt: varkens, kippen, schapen, geiten, paarden en runderen.
In België is er echter ook een wild animal sanctuary, De Zonnegloed, waar ze onderdak bieden aan exotische dieren. De Zonnegloed voert een niet-fokbeleid en vangt enkel dieren op die gered, in beslag genomen of gedoneerd werden.
2. Bezoek een opvangcentrum voor zieke of gewonde dieren
Een opvangcentrum voor dieren zet zich vaak in om zieke, gewonde en hulpbehoevende (wilde) dieren op te vangen en te verzorgen. Wanneer iemand een ziek of gewond dier vindt bellen ze meestal naar zo’n opvangcentrum. Vrijwilligers vanuit het centrum gaan dan op interventie om het dier op te halen en het te verzorgen in hun faciliteit.
3. Bezoek een pretpark zonder dierenattracties of -shows
Als je even geen behoefte hebt om de dieren op te zoeken kun je nog steeds een bezoekje plannen aan een pretpark. Let er wel op dat er geen dierenattracties worden gebruikt zoals een paardencarrousel, paardenshow of een voorstelling met roofvogels.
Ontdek op onze eventpagina wanneer onze volgende acties tegen het dolfinarium doorgaan in Nederland (Harderwijk) en België (Brugge).
